Początki obecnego Zespołu Szkół Ekonomiczno - Gastronomicznych w Żywcu sięgają okresu przedwojennego. W roku 1936 na wniosek burmistrza miasta Żywca została założona "Miejska Jednoroczna Szkoła Przysposobienia Kupieckiego".
Rok później Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego podniosło statut szkoły, dostosowując ją tym samym do ogólnego charakteru szkolnictwa ówczesnych czasów. Szkoła została przekształcona w 3-letnie Miejskie Gimnazjum Kupieckie.


Pierwszym dyrektorem został profesor ówczesnego Liceum Ogólnokształcącego w Żywcu, wybitny polonista i wychowawca, doskonały organizator Michał Jeziorski. Szkoła mieściła się w budynku szkoły podstawowej przy   ulicy Zielonej. Przedwojenne Gimnazjum Kupieckie spełniało ważną rolę na Żywiecczyźnie mimo że istniało tylko  trzy lata. Była to pierwsza szkoła zawodowa, która oprócz kształcenia młodzieży na pracowników handlu i administracji organizowała specjalistyczne kursy dla mistrzów i czeladników.
     


W pierwszych latach po wojnie do 01.09.1947 r. szkoła mieściła się w dwóch odległych od siebie budynkach - w szkole podstawowej przy ul. Zielonej oraz na parterze w budynku Liceum Ogólnokształcącego. Stanowiło to duży problemem, dlatego też w dniu 1 września 1947 roku dyrekcja otrzymała na stałe jako lokal dla szkoły budynek Szkoły Podstawowej przy ul. Mickiewicza 6. Wprawdzie w budynku w jego bocznym skrzydle mieściło się przedszkole, jednak budynek główny posiadał 11 sal lekcyjnych. Decentralizacja zarządzania gospodarką po 1956r. oraz rozbudowa lokalnych zakładów pracy powodują, że kierunki szkolenia muszą być dostosowane do potrzeb szybko rozwijającej się gospodarki regionu. Szkoła ponownie wraca do dawnego charakteru, utworzone zostaje Technikum Ekonomiczne z pięcioletnim planem nauczania, a szkoła przybiera oficjalną nazwę Technikum Ekonomiczne i Zasadnicza Szkoła Handlowa w Żywcu.
Wychodząc naprzeciw potrzebom gastronomii rozwijającej się na naszym terenie wraz z rozbudową turystyczną powiatu, poczynając od 1966r. rozszerzono kierunki szkolenia o specjalności kelner i kucharz.


W 1975r. szkoła liczyła 31 klas, 9 specjalności, 1156 uczniów. Zrozumiałe jest zatem, że tak poważny rozwój ilościowy szkoły wymagał równoległego rozwoju bazy pomieszczeniowej. Budynek otrzymany w 1949r. jest bardzo stary. Lewe skrzydło pochodzi z 1848 roku, natomiast budynek główny z 1880 roku. Od momentu przejęcia budynku przez szkołę trwały liczne remonty udoskonalające placówkę oraz jej otoczenie. Dopiero w latach 1970-72 przeprowadzono kapitalny remont szkoły, połączony z jej rozbudową. Wykonano wtedy zaplecze socjalne, obejmujące kuchnię, jadalnię, pomieszczenie magazynowe oraz administracyjne. Wywłaszczono teren wokół szkoły i urządzono wybieg, boisko do siatkówki oraz koszykówki. 

W latach 70-tych powstaje szereg uregulowań prawnych mających istotny wpływ na funkcjonowanie szkoły. Wprowadzony zostaje kodeks ucznia, olimpiady przedmiotowe, nowa skala ocen z zachowania, zmienia się także regulamin klasyfikowania oraz promowania uczniów. Kształcenie młodzieży na poziomie szkoły ponadpodstawowej w latach 70-tych stało się powszechne.
 


W latach 1977-80 mury szkoły pękają w szwach (1350 uczniów). Sytuacja ta, zważywszy na stan budynku szkoły, nie sprzyjała normalnej pracy dydaktyczno-wychowawczej oraz opiekuńczej. Budynek groził zawaleniem. Przeprowadzona ekspertyza fundamentów budynku wzniesionych w latach 1840 oraz 1880 wykazała możliwość nadbudowy jednej kondygnacji i taką decyzję podjęto.Remont rozpoczęto w roku 1981, a zakończono 31 sierpnia 1984r., uwzględniając przy nim życzenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków dotyczące zachowania aktualnego stanu i wyglądu architektonicznego budynku. Szkoła dzięki remontowi zyskała na wyglądzie i prezentacji w otoczeniu Placu Mariackiego. 
Wraz ze zmianami społeczno-ekonomicznymi jakie nastąpiły po roku 1989 szkoła wkroczyła w nowy etap działalności. Zrezygnowano z kształcenia w zakresie Liceum Ekonomicznego oraz Technikum Gastronomicznego dla pracujących. Utrzymano nattomiast dotychczasowe kierunki w ramach Liceum Ekonomicznego, Liceum Zawodowego, Technikum Zawodowego, Zasadniczej Szkoły Zawodowej oraz Średniego Studium Zawodowego. Na przełomie 1990/91 przystąpiono do modernizacji szkoły. Zakupiono m.in., sprzęt audiowizualny oraz komputery do pierwszej pracowni informatycznej.
Na przełomie lat 1998-2000 w szkole odbywały się zajęcia Wyższej Szkoły Biznesu z Dąbrowy Górniczej. Od 2000 roku w ZSE-G prowadzone są zajęcia akademickie z zakresu informatyki Beskidzkiej Wyższej Szkoły Turystyki - pierwszej wyższej uczelni żywieckiej.


Od roku 2002 nowy dyrektor szkoły sukcesywnie powiększa ilość sal lekcyjnych, odnawia je i remontuje. Również nauczyciele doskonalą się w swoim zawodzie (nasza szkoła posiada największą ilość nauczycieli dyplomowanych na Żywiecczyźnie). Ciągłe zmiany, które zachodzą w szkolnictwie, polityce kraju (wejście Polski do Unii Europejskiej) są bodźcem, który w mobilizujący sposób wpływa na rozwój naszej szkoły. Nowoczesne sale lekcyjne, wykwalifikowane grono pedagogiczne, wysoki poziom kształcenia, otwartość na nowe metody nauczania (współpraca ze szkołami zagranicznymi a także tymi usytuowanymi w Polsce) powodują, że nasza szkoła jest obecnie jedną z najlepszych w powiecie.

Na podstawie:
Księgi Pamiątkowej 50-lecia ZSEG 1936 - 1986
oprac. Jola Jędrysek